جفت ماندگی عموما پس از مواردی مانند سخت زایی، تب شیر، سزارین، دو قلوزایی، زودزایی و سقط اتفاق می افتد. اما، چنانچه موارد جفت ماندگی در گله به بیشتر از 15 درصد برسد، ممکن است علت های دیگری وجود داشته باشد که از آن جمله می توان به هیپوکلسیمی تحت کلینیکی و کمبود سلنیوم یا ویتامین E اشاره کرد. بررسی ها نشان داده است که ایجاد شرایط زایش با تزریق کورتیکواستروئیدها، پروستاگلاندین یا هر دو هورمون به عنوان راهکارهای مدیریتی زایش برنامه ریزی شده در 75 درصد موارد موجب جفت ماندگی می شود.
دیدن کامل بنر از این بخش:
